دعا براي فرج امام زمان ( عليه السلام ) نه تنها منافاتي با حکمت هاي غيبت ندارد بلکه خود مي تواند از زمره همين حکمت ها به شمار آيد .
دعا براي فرج امام زمان ( عليه السلام ) به عنوان يک وظيفه و تکليف در عصر غيبت ، در روايات بسياري مورد تاکيد قرار گرفته است . پيامبر اکرم ( ص) و برخي از امامان بزرگوار به چنين دعا کردني امر فرموده اند ، حضرت ولي عصر هم کثرت دعا را از شيعيان خواسته اند.
دعا کننده براي فرج چون مي داند که يکي از عوامل غيبت حکومت جهاني آن بزرگوار است ، مي کوشد تا در حد توان خويش در ايجاد (چنين زمينه اي ) موثر باشد و زماني که تحقق آن را از عهده خويش خارج مي يابد به رحمت واسعه خداوند اميدوار مي ماند .
از طرفي تاثير دعا در تغيير دادن تقديرات و قضاي الهي غير قابل انکار است چنانکه در روايات پيامبر اکرم (ص ) فرمودند: ( زياد دعا کن زيرا دعا قضاي الهي را باز مي گرداند تقدير الهي را چيزي جز دعا نمي تواند تغيير دهد )
خلاصه اينکه شيعه منتظر در عين تسليم به خواست خدا با دعاي خويش نسبت به تعجيل فرج ، از آفريدگار خويش مي خواهيد که در تقدير و قضاي خويش نسبت به ظهور آن عدالت موعود تغييري ايجاد فرمايد و به لطف و عنايت خود بلاي غيبت امام زمان ( ع ) را مرتفع گرداند

پس بيائيد همگي دست به دعا برداريم

اللهم عجل لوليك الفرج..